فشار پنهان پیام‌های خیرخواهانه
این پیام‌ها از نیت خیر سرچشمه می‌گیرند، اما گاهی بدون فکر عمیق ارسال می‌شوند. فرستنده شاید فراموش کند که گیرنده پیام هم ممکن است در شرایط مشابه باشد؛ شاید او هم سرایداری در ساختمانش داشته باشد که نیازمند است یا خودش به فکر کمک به دیگران باشد. این چرخه پیام‌رسانی، اگرچه با هدف خیرخواهی است، گاهی به جای حل مسئله، بار روانی بیشتری بر دوش افراد می‌گذارد.
نیکوکاری خاموش
بهتر است هر فرد به اندازه توانش دست به کار شود. نیکوکاری نیازی به اعلام عمومی ندارد. اگر هر کدام از ما به اطرافیان نزدیک خود – مثل سرایدار ساختمان، همسایه نیازمند یا آشنایی که می‌شناسیم – کمک کنیم، زنجیره‌ای از مهربانی شکل می‌گیرد که نیازی به ارسال پیام ندارد. وقتی کمک کردن به یک وظیفه شخصی تبدیل شود، نه یک درخواست عمومی، هم فشار از روی دیگران برداشته می‌شود و هم اثر آن در جامعه ملموس‌تر خواهد بود.
نیکوکاری خاموش، قدرتی دارد که گاهی از هیاهوی پیام‌ها بیشتر است.
فشار پنهان پیام‌های خیرخواهانه
ارسال پیام‌های درخواست کمک، حتی با نیت خوب، می‌تواند ناخواسته دیگران را تحت فشار قرار دهد. کسی که پیام را می‌بیند ممکن است خودش در تنگنا باشد یا توان مالی و روحی کمک کردن را نداشته باشد، اما احساس گناه کند که چرا نمی‌تواند کاری انجام دهد.
نوروز فرصتی است برای شاد کردن دل‌ها، نه سنگین کردن قلب‌ها با درخواست‌هایی که شاید از توانمان خارج باشد…
