کلاس نوشتِ دانشگاه(۲۷)مانی و آریان؛دو جوان، یک درس بزرگ از معرفت و همدلی

مهدی بذرافکن

دانشجویان این درس، اغلب بین 20 تا 25 سال سن دارند، اما گاه روح بزرگشان فراتر از سن‌وسالشان می‌درخشد. هفته گذشته، مانی توکلی و آریان خادمی دو جوانی که سن و سال شان حدود 20 سال است، صحنه‌ای انسانی و به‌یادماندنی خلق کردند.
وقتی آریان در کلاس حالش بد شد و نیاز به مراجعه به درمانگاه پیدا کرد، مانی، که تنها در حد یک هم‌کلاسی با او آشنا بود، بدون لحظه‌ای تردید همراهش شد. او با هماهنگی من، آریان را تا درمانگاه صدرا همراهی کرد و پس از اطمینان از حال او، به کلاس بازگشت.

این حرکت ساده اما پرمعنا، نشان از مرام و معرفتی دارد که در دنیای امروز کمیاب است.
دانشگاه تنها مکانی برای آموختن درس و حفظ فرمول نیست؛ جایی است برای پرورش انسانیت و فرهنگ. حرکت مانی برای یاری به آریان، ضمن آن که درس بزرگی برای من و هم‌کلاسی‌هایشان بود،نمونه‌ای از فرهنگ همدلی و مسئولیت‌پذیری است که باید پاس داشته شود. این داستان کوچک، تا مدت‌ها در ذهن ما خواهد ماند و یادمان می‌آورد که جوانی نه فقط در سن، بلکه در قلب بزرگ و رفتار انسانی معنا پیدا می‌کند.
به مانی و آریان افتخار می‌کنم و امیدوارم این روحیه زیبا در وجودشان و دیگران شکوفا بماند.