وبلاگ

از پارک تا خانه/قدرت پیام های ساده

دیروز در پارک نزدیک خانه‌، روی صندلی تازه رنگ‌شده‌، کاغذی با نوشته‌:«رنگی نشوید» چسبیده بود. این جمله‌ کوتاه و ساده -که احتمالاً با عجله نوشته شده بود- توجهم را جلب کرد و ذهنم را به سفری کوتاه برد.

مهدی بذرافکن

در نگاه اول، فقط یک هشدار معمولی به نظر می‌رسید، اما وقتی عمیق‌تر فکر کردم، متوجه شدم که همین اطلاع‌رسانی‌های به‌ظاهر پیش‌پاافتاده گاهی چقدر می‌توانند مهم و تأثیرگذار باشند.

ما در زندگی روزمره با انبوهی از علائم، هشدارها و اطلاعیه‌ها روبه‌رو هستیم: از تابلوهای راهنمایی و رانندگی گرفته تا برچسب‌های روی محصولات. بسیاری از این‌ها را نادیده می‌گیریم، چون فکر می‌کنیم بی‌اهمیت‌اند یا به هر حال خودمان از پس همه‌چیز برمی‌آییم.

اما همین پیام ساده‌ «رنگی نشوید» نشان داد که گاهی یک یادآوری کوچک می‌تواند ما را از دردسرهای بزرگ‌تر نجات دهد؛ مثل لکه‌ رنگی که می توانست روی لباسم ایجاد شود و مرا با دردسر مواجه کند.

این ماجرا مرا به فکر فرو برد که اطلاع‌رسانی، وقتی به‌موقع و درست انجام شود، چقدر می‌تواند در زندگی جمعی ما اثر بگذارد. مثلاً در جامعه، اگر هشدارها درباره‌ مسائل زیست‌محیطی، سلامت عمومی یا حتی روابط انسانی با دقت و سادگی منتقل شوند، شاید بتوانیم از بسیاری مشکلات پیشگیری کنیم.

این فقط یک صندلی رنگ‌شده نبود؛ مشتی بود نمونه‌ خروار. نشان می‌داد که توجه به جزئیات و مسئولیت‌پذیری جمعی، حتی در کوچک‌ترین شکلش، می‌تواند کیفیت زندگی‌مان را بهتر کند.

شاید وقتش رسیده بیشتر به این نشانه‌ها و پیام‌ها دقت کنیم و خودمان هم در نقش آگاه‌کننده، ساده و صادقانه به دیگران کمک کنیم.

یک کاغذ کوچک روی صندلی به من یاد داد که گاهی ساده‌ترین کارها بزرگ‌ترین درس‌ها را دارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا