وقتی در فرودگاه عمان توقیف شدم!
سفر به کشور عمان هم مثل سفر به قزاقستان به خاطر افتتاح خط هوایی شرکت ماهان از تهران به مسقط بود.
سفر به کشور عمان هم من به عنوان خبرنگار نشریات بین المللی خبر حاضر بودم.
سفر به مسقطِ عمان هم مثل سفر به آلماتی قزاقستان حدود ۳۰ نفر بودیم در یک هواپیمای ۳۰۰ نفره.
وقتی از فرودگاه امام تهران حرکت کردیم و پس از حدود ۲ ساعت و نیم به مسقط رسیدیم با یک اتفاق عجیب مواجه شدیم.
آن اتفاق عجیب گرمای عجیب هوا بود که باعث شد تا از هواپیما پیاده شدیم چون هواپیما نزدیک سالن مسافران ایستاده بود شاید ناخواسته،دوان دوان خود را به سالن برسانیم!
واقعیتش تا آن روز چنین گرمای عجیبی ندیده بودم.
وارد سالن تشریفات شدیم. با شاخه گل به استقبال مان آمدند بعد از پذیرایی تشریفات خروج آغاز شد و اینجا بود که اولین مشکل من نمایان شد.
جلو لیست اسامی شغل ما را نوشته بودند و از آنجایی که فقط من خبرنگار بودم اجازه خروج از فرودگاه را به من ندادند!
دلیلش را نفهمیدم. چند نفر از همراهان که در طول سفر معاشرت کرده و دوست شده بودیم می خواستند همراهم بمانند اما مخالفت کردم.
آنها رفتند و من دو ساعتی در فرودگاه به درودیوار و مسافران نگاه می کردم.
فرودگاه مسقط حدود ۱۵ سال پیش خیلی جاهای دیدنی و سرگرم کننده نداشت مثل فرودگاه های دبی و استانبول.
در نهایت با تماس یکی از ایرانیان پرنفوذ ساکن عمان با رییس شرطه های مسقط(رییس پلیس) مشکل خروج من حل شد.
البته این معطلی شاید سبب خیر شد چرا که با یک خودرو تشریفات اختصاصی علاوه بر بازدید از کاخ سلطان قابوس مرا به سیتی سنتر مسقط بردند.
سیتی سنتر مسقط واقعاً بزرگ و جذاب و متنوع بود و به راحتی می شد ساعت ها آنجا بود و متوجه گذر زمان نشد.
فراموش کردم این نکته را هم بنویسم که مسقط مسافران بسیاری از کشورهای سردسیر اسکاندیناوی دارد که با توجه به سالم بودن هوای این شهر اقامت شان یکی دو ماهه است.
منظور این که وقتی وارد فروشگاه های مسقط می شدیم حس می کردیم در کشورهای اروپایی حضور داریم!
ضمنا در مسقط یک قانون جالب این است که نمی توان آنجا -جز در موارد خاص-ساختمان بیشتر از پنج طبقه ساخت.
ساختمان ها بیشتر پت و پهن هستند تا دورودراز مثل دبی.
می شود از این سر شهر تا آن سر شهر را دید!
