کلاس نوشتِ دانشگاه(۱۴) ایده جالب یک دانشجو
قصد دارم از این ترم «تجربه نگاری» هایم را از تدریس در کلاس های درس به اشتراک بگذارم. این «تجربه نگاری» ها، هم برای خودم خوب است -تا با مقایسه کلاس ها بتوانم در پایان ترم، تصویری از عملکردم داشته باشم و بر اساس آن به برنامه های بهتری برای آینده برسم-والبته برای دیگرانی که بعدها به حوزه تدریس ورود می کنند با مطالعه این تجربه نگاری ها شاید بهره ای بِبَرند. و در نهایت این که اگر این خاطره نگاری ها ادامه یافت و اگر بازخورد خوبی داشت بعدها کتاب شوند.برای نام این خاطره نگاری ها در نهایت به «کلاس نوشت» رسیدم.
دیپلماسی فرهنگی ابعاد مختلفی دارد مثلا بررسی می کند چگونه یک جشنواره بین‌المللی در مقیاس کوچک به عنوان یک بازیگر دیپلماسی فرهنگی برای شهر میزبان خود عمل می‌کند و استعداد بین‌المللی را به پیرامون خود نسبت می‌دهد و به ارتباط دیرینه کشور با میراث فرهنگی، یعنی فرهنگ معاصر می‌افزاید.
توپوگرافی شهر و جشنواره، بیان خلاقانه، تعامل و تعامل با مردم و همچنین خود ژانر هنری، به عنوان توانمندسازهای دیپلماسی فرهنگی عمل می کند که در اینجا با استفاده از یک تجربه فرهنگی فراگیر به جای یک طرح ساده از آن اعمال می شود؛ نمایندگی های فرهنگی ملی، با شهروندانی که فعالانه در این فرآیند مشارکت و مشارکت دارند.
در کلاس این هفته دیپلماسی فرهنگی بیشتر درباره فرهنگ و جامعه و کمبودهای فرهنگی محیط صحبت کردیم.
فرق بین تهاجم و تعامل فرهنگی و همچنین تفاوت تهاجم با شبیخون فرهنگی از دیگر مباحث کلاس بود.
درباره کارهای عملی و تحقیقاتی انجام شده رفع اشکال کردیم.
نکته جالب یکی از دانشجویان فعال و کوشا -خانم محب نیا- بود که می خواهد نوشته ها و تحقیقات خود درباره دیپلماسی فرهنگی را به صورت پادکست هم ارایه کند.
این یک ایده جالب است که در صورت عملی شدن می تواند به کاری متفاوت تبدیل شود.
