کودک درون من و او!

 

این نه به آن معناست که بقیه کم کاری می کنند و منفعلند، منظور فعالیت های جنبی است که مثلاً لازمه یک محیط دانشگاهی است.
واقعیتش در اولین روز تدریس در دانشگاه آزاد اولین نفری که در اتاق مدرسان دیدم یکی از اساتید جوان بود که در زمان استراحت بین کلاس در یک جلسه آنلاین سخن می گفت.
هفته بعدش هم در حال صحبت و بحث درباره برنامه های مختلف دانشجویی بود.
امروز اما برای سومین مرتبه او را دیدم در همان حال بحث و برنامه ریزی برای یک همایش علمی دانشگاهی.
به دلیلی سر صحبت مان با هم باز شد و در همان چند دقیقه به نتایج خوبی رسیدیم.
پس از مدت ها یکی را دیدم که کودک درونم شباهت بسیاری به کودک درون او داشت؛فعال،با انگیزه و پر انرژی؛دکتر ابراهیم بیرقی پناه.