کلاس نوشت(۴۵)از تردید تا تحسین؛تجربه شیرین تدریس در مرکز علمی کاربردی خانه کارگر شیراز
غافلگیری دل‌انگیز در نخستین جلسه درس «اصول و فنون مصاحبه و مشاوره»
←مهدی بذرافکن
اول این‌که باید تنها برای همین یک کلاس و آن هم در روز پنجشنبه در دانشگاه حاضر می‌شدم و دوم این‌که به‌دلیل حجم زیاد تدریس در ترم جاری تصمیم داشتم پنجشنبه‌ها را استراحت کنم و به سایر امور برسم.
با این‌حال در نهایت پذیرفتم.
امروز نخستین جلسه این کلاس برگزار شد. پیش از آغاز در دل آرزو می‌کردم دانشجویان این کلاس، همچون کلاس دیگرم از همین رشته، علاقه‌مند و پویا باشند.
اما وقتی کلاس شروع شد متوجه شدم با گروهی از دانشجویان فرهیخته روبه‌رو هستم. در این کلاس سه یا چهار دانشجوی مقطع کارشناسی‌ارشد اگر اشتباه نکنم در رشته های حقوق، آبخیزداری، عمران و صنایع غذایی حضور دارند که به‌دلیل علاقه به حوزه املاک وارد این چالش تازه از مسیر زندگی خود شده‌اند. سایر اعضای کلاس نیز هرکدام با مدرک کارشناسی از رشته‌های گوناگون به این رشته آمده‌اند.
در جلسه نخست تلاش کردم تا بیشتر با فضای کلاس و شیوه تدریسم آشنا شوند. روش تدریس من آمیخته با گفت‌وگو و مشارکت است و این خودِ دانشجویان هستند که حرف اول را می‌زنند.
به همین خاطر بیشتر اعضای کلاس صحبت کردند و هر یک با کمالات، آگاهی و تسلط خوبی به بیان دیدگاه‌های خود پرداختند.
نکته جالب‌تر برایم این بود که تقریباً همه دغدغه حرفه بنگاه‌داری و تغییر نگاه جامعه نسبت به این شغل را داشتند؛ و این برای من بسیار ارزشمند بود.
در همان جلسه نخست، از گفت‌وگو با این عزیزان نکات مفیدی آموختم. دیدگاه‌های دوستانی چون محمدامین شاکر، ابوذر خوشبخت و سعید رضایی بسیار جالب و تأمل‌برانگیز بود. همچنین نکاتی که محسن جوکار، لیلا بختیاری و علی‌اصغر اسماعیلی مطرح کردند نیز قابل توجه بود.
در پایان باید صادقانه بگویم که این دانشجویان مرا غافلگیر کردند؛شخصیت والا، فرهیختگی، بیان شیوا و اطلاعات علمی بالایشان برایم بسیار ارزشمند و البته درس‌آموز بود.
