کلاس نوشت(۴۹)تجربه‌ای متفاوت از آموزش اجتماعی در دانشگاه آزاد شیراز
غافلگیری خوشایند یک روز طولانی
مهدی بذرافکن:از نخستین دقایق صبح-ساعت ۷و۳۰ دقیقه تا حوالی ۱۳- موضوعات مهمی چون فقر، بیکاری و مهاجرت محور گفت‌وگوهای ما بود.
در کلاس اول از دانشجویان خواستم پیامدهای بیکاری و مهاجرت را بنویسند. با همین تمرین ساده، بحث‌هایی جدی، پخته و قابل تأملی شکل گرفت. نکته‌ای که بیش از همه مرا شگفت‌زده کرد، اطلاعات دقیق و تحلیل‌های عمیق دانشجویان بود. نشان می‌داد که آنها موضوعات درس را دنبال می‌کنند و با مسائل اجتماعی روز نیز ارتباطی زنده دارند.
در دو کلاس بعدی بحث را با یک چالش واقعی شروع کردیم:اگر شما با حداقل حقوق اداره کار سرپرست یک خانواده باشید تا کدام روز ماه می‌توانید هزینه‌ها را مدیریت کنید؟
پاسخ‌ها و برآوردهای دانشجویان،همزمان تلخ و آموزنده بود، اما مهم‌تر از همه نوع نگاه آنان به مسئله بود؛نگاهی همراه با تحلیل، پرسشگری و البته درک شرایط جامعه. مشارکت فعال آنان،انرژی مثبتی به فضای کلاس داد.
اما اوج غافلگیری در کلاس سوم بود. وقتی وارد کلاس شدم دیدم دانشجویان صندلی‌ها را به شکل میزگرد چیده‌اند. کاری در ظاهر ساده که نشان از درک آنان از مفهوم گفت‌وگو، مشارکت و یادگیری فعال داشت. این پیشنهاد و اجرا که با ابتکار خانم فلک‌بلند انجام شده بود در روند برگزاری کلاس تاثیر مثبتی گذاشت.
امروز انگیزه، پرسشگری و خلاقیت دانشجویانم، مرا امیدوار کرد که مسیر آموزش اجتماعی، با وجود همه دشواری‌ها همچنان پرثمر و الهام‌بخش است.
از همه دانشجویانم بابت مشارکت ارزشمند امروز، سپاسگزارم. این‌چنین روزهاست که رسالت یک مدرس معنا پیدا می‌کند.
منبع تصویر:سایکومتریست
