نخستین دیدار، نخستین باور؛شکلگیری یک همدلی فراتر از جغرافیا
وقتی مدیریت و اخلاق هممسیر میشوند؛ ارزیابی اولین جلسه هلدینگ بینالمللی
برای من، دیدار آقای محمود شیرازی هرچند مجازی، اما عمیق و معنادار بود. پیش از این تنها از زبان دکتر جلیل زارع درباره او شنیده بودم، اما همان دقایق نخست مدیریت جلسه توسط او کافی بود تا رمز موفقیتهای تجاریاش آشکار شود. مدیری کاریزماتیک، پخته و دنیادیده که «جنم کار» در رفتار و کلامش موج میزند. تأکید صریح او بر حلال بودن مسیر کسبوکار تنها یک توصیه اخلاقی نبود بلکه مهر اطمینانی بود بر قراردادی دلی که آن شب پررنگتر از همیشه شد.
در کنار او حضور فرزندش مرتضی شیرازی امید آینده را پررنگتر میکند؛ جوانی مودب، مسئولیتپذیر و آگاه که تجربه را در کنار انگیزه جوانی نشانده است. بهروشنی میشد دید این ترکیب پدر و پسر، حاصل تربیتی اصیل و نگاهی بلندمدت است. سرمایهای انسانی که هر هلدینگ بینالمللی به آن نیاز دارد.
نمیتوان از دکتر جلیل زارع گفت و از گذشت و تعهدش ننوشت. او با وجود درد جانفرسای کلیه در جلسه حاضر شد و همراهیاش دلگرمکننده بود.مردی بیآلایش، باسواد و اهل عمل که حضورش خود پیامی روشن داشت: این مسیر ارزش ایستادگی دارد.
هامون معالی از آلمان، با متانت و نگاهی حرفهای برنامهای جامع برای واردات پسته ایران به اروپا ارائه داد؛ چنان دقیق و سنجیده که حس آشنایی دیرینه را زنده میکرد. و همچنین مرتضی جوانی از هند، پرانرژی و پرتلاش، نشان داد این جمع از تنوع تجربه و فرهنگ نیز سرمایه ساخته است.
جلسه نخست نوید شکلگیری اعتمادی مشترک بود. امیدی واقعی برای ساختن کاری بزرگ؛ کاری که اگر بر همان کلیدواژه تأکیدشده بنا شود-صداقت و حلالبودن-میتواند فراتر از مرزها، ماندگار و الهامبخش باشد.
